Pas op voor teken!

Teken vindt ik smerige beestjes en ik ben niet de enige. Onze dierenarts vindt ze zo weerzinwekkend dat ze haar assistente met elke teek die ze uit hond of kat trekt naar het toilet laat lopen om het beest het riool in te sturen. Zelf griezelt ze ervan. Als ik zelf een teek in mijn vel heb, móet ik er gewoon naar kijken. Door een loep welteverstaan. Ik zie dan een beestje dat met zijn kop in mijn vel gedoken is en daar zijn vervelende werk doet. Zijn lijf steekt recht omhoog en zijn pootjes steken rondom alle kanten uit. Hij steelt mijn bloed!!



In de loop van maart zijn de teken weer gaan klimmen. In een typische houding met uitgestrekte voorpoten wachten ze aan uiteinden van grassprieten en takjes (ze zitten nooit in bomen) op voorbijgangers. Met antennes op hun voorpoten nemen ze warmte en geuren van dieren waar. Zijn de signalen sterk, dan laten ze zich vallen in de hoop op een dier terecht te komen. Soms vallen ze op een schoen, sok, broekspijp of been van een mens en zoeken vandaar onopgemerkt naar een warm plekje waar de huid dun is. Met hun monddelen waaraan weerhaakjes zitten, dringen ze diep in de huid van hun gastheer en zetten zich daar vast met een snel hardend, melkachtig cement en de bloedmaaltijd kan beginnen. Het is dus begrijpelijk dat het lostrekken van zo’n teek niet altijd probleemloos gaat. Meestal wordt de beet niet gevoeld en als de teek geluk heeft kan zij een dag of drie ongestoord bloed drinken, waarbij zijn lijf steeds verder opzwelt waarna hij zich volgevreten weer laat vallen. Hij kan vervolgens wel een jaar zonder voedsel. Wie mazzel heeft voelt na het bijten van de teek een vervelende jeuk op de plek waar hij zich heeft vastgezet. Op deze plek ontstaat een klein bultje, het zogeheten nodus, dat kan nog lang blijven jeuken.

Besmetting: de teek neemt alleen de vaste bloedbestanddelen op (de bloedcellen), het serum wordt aan de gastheer teruggegeven, vermengd met speeksel waar wat anti-bloedstollers inzitten. Soms heeft de teek al een besmetting opgelopen in zijn larvestadium toen hij zijn eerste bloedmaaltijd nuttigde bij een dier dat besmet was met de Lymebacterie. Zo’n dier kan een muis zijn, een vogel, een egel en dergelijke. Bijt hij een volgend slachtoffer dan kan hij de bacterie overbrengen. Alleen de vrouwtjesteek zuigt bloed. Daarna kan ze tot 2.000 eitjes leggen. Hierna sterft de teek.

Ziekte van Lyme: de verantwoordelijke bacterie heet Borrelia burgdorferi. De ziekte is genoemd naar het stadje Old Lyme in de Amerikaanse staat Connecticut waar in het midden van de jaren zeventig steeds meer kinderen een pijnlijke gewrichtsontsteking kregen, gecombineerd met verlammingsverschijnselen en huidaandoeningen. In 1992 werd uit teken en later uit bloed van patiënten de ziekteverwekker geïsoleerd. Na de lokale infectie kan de bacterie via de bloedbaan worden verspreid en komt dan in andere organen terecht, het zenuwstelsel of de gewrichten. Onbehandeld kan de ziekte een invaliderend proces worden.


Conclusie: na een wandeling of ander verblijf in de natuur is het verstandig je bij thuiskomst om te kleden. Kinderlijfjes moeten goed geïnspecteerd worden; kijk in elk geval ook onder de haargrens, daar zweten kinderen vaak. Schrijf altijd de datum van een beet op, let op of een rode kringvormige plek verschijnt (die ontstaat ondanks besmetting helaas niet altijd), en ga naar de dokter als je je grieperig of ziek gaat voelen zonder dat je verkouden bent. Meer informatie is te vinden op www.tekenradar.nl 
En vergeet vooral ook niet kat of hond te verlossen van deze nare beestjes. Ook deze dieren kunnen de Ziekte van Lyme oplopen. Voor honden en katten is er in 2013 een vaccin op de markt gekomen dat honden beschermd tegen tekenziekte. Voor mensen is er nog geen remedie gevonden. Teken komen niet alleen voor in het bos maar eigenlijk overal in de natuur, tot zelfs de eigen tuin. Goed oppassen is dan ook het parool. Ontdek je een teek, trek hem er dan uit met een tekentang of pincet. Een zogenaamde krokodillenbek (elektriciteitszaak) is ook een uitstekend hulpmiddel.

2 opmerkingen:

Alexandra Huygens zei

Griezelig, zag ook dinsdag de tv-uitzending hierover...., brrrr.

Machiel de Vos zei

Inmiddels al 5 keer een antibiotica keur gehad vanwege een zeer aannemelijke besmetting.
Tangetjes en pincetten, genoeg ervaring mee gehad, nu gebruik ik al enkele jaren een "tekenverwijderaar". Simpel stripje met taps toelopende sleuf erin, eenvoudig in gebruik en heel effectief gebleken.

Een reactie posten