Verbod plastic zak

In de Grote Oceaan drijft een plastic massa die ongeveer 34 keer zo groot is als Nederland. Onderzoekers zeggen dat het drijvende eiland van plastic in de Stille Oceaan sinds de jaren zeventig in omvang is verhonderdvoudigd! Er wordt geschat door dezelfde onderzoekers dat er jaarlijks tussen de 12 en 24 miljoen kilo plastic wordt opgegeten door vissen. Door kleine aanpassingen in uw plastic verbruik kunt u dit grote probleem verminderen, dus doe dit! Bron: www.reddeaarde.nl

66% van de zeezoogdieren: de vissen, stormvogels in het Antarctische gebied, pelsrobben, schildpadden, ze zitten vol plastic dat vanaf het vasteland in zee terecht komt. In de bultrug die Johanna gedoopt werd en die in 2012 aanspoelde op onze kust, zat plastic. De schatting van de totale massa plastic in de oceanen gaat tot wel 236.000 ton. Deze hoeveelheid vertegenwoordigt slechts 1% van het plastic dat elk jaar opnieuw in zee terecht komt (Bron: Wageningen Universiteit)


Daar moet dus iets aan gedaan worden en in ons land is op dit punt de overheid doortastend te werk gegaan: winkeliers mogen niet langer gratis plastic zakken meer aanbieden. Klanten kunnen die wel kopen voor pakweg twee, vijf of tien cent. Zover ik het kan beoordelen is de enige winkelier die hier verantwoordelijk mee omgaat de firma Zeeman. Daar werden al maanden geen plastic zakjes meer gegeven voordat het verbod op 1 januari van dit jaar inging. Je kunt er wel een nylon statiegeldtas kopen voor een euro en zelfs retourneren als je die weer kwijt wilt. Het officiƫle geldende verbod zoals dat door de overheid is ingesteld is halfslachtig, een lachertje. Het geldt namelijk alleen maar voor zakken die je bij een winkelaankoop krijgt. Een schande eigenlijk! Het is water naar de zee dragen, beter gezegd: plastic. Ik zie vaak hoe klanten gewoon die stuiver of dat dubbeltje betalen, het milieu zal ze een zorg zijn.


Bij onze (landelijke) apotheek worden de medicijnen bijeen gestopt in plastic zakjes. Een bestelde pizza wordt geleverd in een plastic zak, net als kant-en-klaar gerechten bij de cateraar in ons dorp. In de supermarkten moet je je afgewogen fruit en groente in plastic zakjes stoppen zodat zak voor zak bij de kassa gewogen kan worden. Een stuk kaas wordt voor je afgesneden en elke keer als dat gebeurt wordt het folie dat er om zat weggegooid en een nieuw stuk er overheen gespannen. Van steeds meer kruidenpotjes wordt het glas ingewisseld voor plastic busjes, bij de sinaasappels staat een massa plastic flessen waar je het sap in kunt doen. Allerlei materialen bij de bouwmarkt zitten nog steeds in die vermaledijde blisterverpakkingen die je slechts met de grootste moeite open kunt maken en zo kan ik nog wel even doorgaan. Vleeswaren, groente, deegwaren, je kunt het zo gek niet bedenken of het zit in plastic. Je kunt je een wereld zonder dat spul niet meer voorstellen. De uitvinders die het rond 1870 aan de wereld presenteerden hadden geen flauw idee dat hun vinding deze vlucht zou nemen.


Burgers moeten al dat plastic verzamelen in een daartoe bestemde container. Best veel mensen doen dat maar er zijn er ook die al die containers voor grijs of groen afval, papier of plastic een crime vinden. Je moet ze toch maar kwijt kunnen in je kleine tuintje en dat willen of kunnen veel mensen niet. Die verzameling plastic waar nog vis-, vlees-, of andere etensresten aan zitten, trekt natuurlijk ook ongedierte aan en in de zomer gaat het stinken. Dus gaat alles vaak gewoon in de grijze afvalcontainer. De beste oplossing voor al dat plastic zou dus zijn het af te schaffen, gewoon het gebruik er van te verbieden voor zaken waar het eigenlijk helemaal niet nodig is. Een bloemkool kan best zonder folie verkocht worden en kruiden kunnen best weer in een glazen potje. Appels kunnen we in papieren zakken doen, net als brood.
Als de EU dat soort zaken nou eens zou regelen!

1 februari 2016
Foto's: internet


Geen opmerkingen:

Een reactie posten