Nieuwe landgenoten

Leren van je fouten is iets moois, je wordt er een beter, verstandiger en misschien wel aardiger mens van. Maar werkt het in de praktijk altijd zo? Was het maar waar! Altijd lijkt de mens weer in dezelfde fouten te vervallen. Neem als voorbeeld hoe wij aankijken tegen de natuur. Vanmorgen las ik in de krant dat er een draaiboek is verschenen dat als leidraad moet dienen in het geval ons land geïnfiltreerd gaat worden door de wolf. Iets waar sommige natuurliefhebbers met spanning en verwachting naar uitkijken. Recent hebben provincies en faunafonds een draaiboek samengesteld voor het geval dat een geïmmigreerde wolf een van onze burgers aanvalt. Wij moeten ons daarop voorbereiden en mocht het gebeuren dan is afgesproken dat de pers daar verantwoord mee om zal gaan en een bericht zal doen uitgaan in de trant van "dit is zeldzaam, ernstig en tragisch".


Waarschijnlijk gaat het allereerst gebeuren in Gelderland daar deze provincie aan de oostkant volledig grenst aan het Duitse Nordrhein-Westfalen waar de boeren al gratis prikkeldraad gekregen hebben om hun schapen te beschermen tegen wolven die daar voorkomen. Wolven zijn in principe zeer schuw en mijden de mens maar toch zou het kunnen voorkomen dat een wolf een mens aanvalt. Die wolf wordt dan meteen bestempeld als probleemwolf. Volgens het draaiboek is de oprichting van een "wolvenbureau" nog niet aan de orde maar mogelijk wordt er t.z.t wel een wolvenloket geopend waar mensen waarnemingen van wolven kunnen melden, alsmede de maat van keutels doorgeven, de geur en de ouderdom van die vondsten. Dichtbij, over de Duitse grens lopen al meerdere roedels en in de afgelopen twee jaren zijn er tientallen pups geboren.
Maar hoe zal dat gaan wanneer ze onze grens zullen overschrijden en nieuwe landgenoten zullen worden? Zullen ze dezelfde kant opgaan als de bevers die met veel gejuich in ons land ontvangen werden en nu zo'n plaag vormen dat ze deels binnenkort wel zullen worden afgeschoten? Bijna alles wat in ons land is komen wonen aan dieren, levert problemen op omdat ze zich hier zo succesvol handhaven en voortplanten. Of het nu om nijlganzen, lieveheersbeestjes, wilde zwijnen, rivierkrabben, ganzen of bevers gaat. Dus zo zal het ook gaan met de wolf. Terwijl ik dit schrijf hoor ik het zoveelste geweerschot uit het bos opklinken.


De wilde zwijnen hebben nog zogende jongen maar het is juli en de jacht op deze dieren is meteen losgegaan. Ze zullen hun leven niet zeker zijn tot en met 31 januari van het volgende jaar. Want we vinden ze leuk zolang ze geen overlast veroorzaken maar helaas valt dit nou net niet uit te sluiten! In ons land kan de natuur niet ongebreideld haar gang gaan, altijd treden er conflicten op en zijn uiteindelijk de dieren de klos. Volgens kenners is de komst van de wolf in ons land dichtbij. Van tegenhouden is geen sprake; zal de acceptatie van de wolf als nieuwe landgenoot  opnieuw een fout blijken of iets om blij mee te zijn? We zullen het zien maar ik vrees dat ze uiteindelijk een nieuw slachtoffer van de jagers zullen worden.

7 juli 2016

Geen opmerkingen:

Een reactie posten