Over de vogels

Het is zondagmorgen, manlief ligt nog op één oor. Met een verse pot thee en de weekendkrant voor me op tafel, wordt ik voortdurend afgeleid door de vogels die met steeds meer familieleden naar de tuin komen nu het blad grotendeels van boom en struik is. Hoezeer ons klimaat ook opwarmt en de gevolgen daarvan steeds duidelijker worden, het weer is en blijft grillig. Momenteel is de temperatuur alweer een poosje te laag voor de tijd van het jaar en de eerste nachtvorsten hebben we al achter de rug. 


In de mussen kan ik mij mateloos verheugen, wat een gezellige vogels zijn dat toch. Groepsdieren die voortdurend met elkaar optrekken en communiceren, samen bij het voer zitten, samen in bad gaan en aan het eind van de dag samen de klimop induiken om de nacht door te brengen. De groenblijvende klimop is voor àlle vogels een zegen, bij gevaar kunnen ze er in schuilen en ze zijn veilig gedurende de nacht. Als bonus is er veel te vinden aan allerlei dierlijk voedsel, om de bessen niet te vergeten. Dagelijks zie ik een paar keer een Winterkoning die onze tuin als zijn territorium lijkt te beschouwen. Hij vliegt van hot naar her, aldoor op zoek naar voedsel. Het op een na kleinste vogeltje van ons land (slechts het Goudhaantje is kleiner) is voortdurend aan het speuren naar kleine insecten, spinnetjes, eitjes, coconnetjes, want dat is waar het van leeft. Hoe verder de winter zal vorderen, hoe moeilijker dit vogeltje het zal krijgen. Elke winter sterven er heel veel door voedselgebrek en in strenge winters legt de populatie wel tot 50% het loodje. De vogeltje met de stoere naam weegt tussen de 8 en 13 gram, je zou het heel voorzichtig in je handen willen houden om te voelen hoe dat is. Voorlopig is er nog geen probleem en geniet ik van het kleine vogeltje dat in het koude water in de drinkschaal lekker zit te badderen. Waar hebben ze toch zin in!


Nu de voorraadschuur van de natuur beetje bij beetje leeg raakt, kun je vogels naar je eigen territorium lokken en niets is aangenamer dan dit om je door de winter te helpen. Behalve een uitstekende manier om de vogels te leren herkennen, ontdek je ook dat, net als in de mensenwereld, allerlei codes gelden voor de vogels onderling. Je hebt er bescheiden types bij en brutale mormels, stille figuren en luide schreeuwers, overheersende en onderdanige fladderaars. Bied vooral een goede diversiteit van vogelvoer aan, des te meer soorten lok je er mee. Gun de duiven, de kauwtjes en de gaaien ook wat, ook die hebben in de winter moeite de kost bij elkaar te scharrelen. Het is een raar instinct van mensen om kleine schepselen te bevoordelen!


Ik ben er niet op uit reclame te maken maar maak nu toch even een uitzondering. Via de Belgische website www.tuinadvies.be kun je de leukste materialen krijgen waarmee je vogels een dienst bewijst. En wil je een plekje creëren waar alleen de kleine vogeltjes rustig kunnen eten zonder verjaagd te worden door hun grotere concurrenten, dan vind je in deze website wat je daarvoor nodig hebt.

Hier bij ons staat nog een grote hulststruik barstensvol rode bessen. Spreeuwen en merels hebben die al gevonden, nu hoop ik vurig op nog een paar Pestvogels!

14 november 2016


1 opmerking:

Marion Beersma zei

Dank voor deze tip, heb meteen zo'n voerkooitje besteld!
Groet, Marion

Een reactie posten